Źródła New Age sięgają lat 70-tych XX wieku, wraz z narodzinami muzyki elektronicznej.
New Age często niesie wizję lepszej przyszłości oraz wyraża uwielbienie dla dobra i piękna. Stąd charakteryzuje go pewien minimalizm środków i wyrazu, przestrzeń i głębia dźwięku, a także często relaksacyjny i uduchowiony nastrój. Muzyka tego stylu to przede wszystkim kompozycje instrumentalne i elektroniczne, jednak często zawierające aranżacje wokalne oraz dźwięki różnych instrumentów akustycznych, w tym etnicznych, jak: djembe, duduk, sitar. Najczęściej kojarzonymi artystami z tym nurtem są np. Enigma, Enya, Era, Deep Forest, ale na swoim koncie dzieła w duchu New Age mają również choćby Brian Eno, Mike Oldfield, czy Ennio Morricone.
